گفتگوي من با خدا به خدا گفتم:اگر وقت داشته باشید دوست دارم با شما مصاحبه کنم. خدا لبخندی زد وگفت : وقت من بینهایت است هر چه میخواهی بپرس.گفتم چه چیز مردم شما را متعجب میکند؟گفت:اینکه آنها از کودک بودن خودخسته میشوند و عجله دارند زودتر بزرگ شوند و وقتی بزرگ شدند آرزو میکنند ای کاش کودک بودند. اینکه سلامتیشان را برای بدست آوردن پول از دست میدهند وبعد پولشان را خرج میکنند تا دوباره سلامتیشان را بدست آورند اینکه آنچنان با هیجان به آینده فکر میکنند که زمان حال را فراموش می کنند،لذا نه در حال زندگی میکنند و نه در آینده.اینکه چنان زندگی میکنند که گویی هرگز نخواهند مرد وچنان می میرند که گویی هرگز زنده نبوده اند... خداوند دستهای مرا گرفت، مدتی به سکوت گذشت ... بعد پرسیدم: خدا گفت:یاد بگیرند نمی توان دیگران را مجبور به دوست داشتن خود کرد اما می توان محبوب دیگران شد. یاد بگیرند با ارزش ترین ها اشیایی نیست که در زندگی دارند بلکه اشخاصی است که در زندگی دارند. یادبگیرند که نباید خود را با دیگران مقایسه کنند هر کس بر اساس ارزشهای خود قضاوت می شود نه بر اساس مقایسه با دیگران. یاد بگیرند که ثروتمند کسی نیست که بیشترین دارایی را داشته باشد بلکه کسی است که کمترین نیازها را داشته باشد . یاد بگیرند برای ایجاد زخمی عمیق در دل کسی که دوستش دارند تنها چند ثانیه زمان لازم است اما برای التیام آن سالها وقت لازم است... یاد بگیرند با پول همه چیز میشود خرید جز دل خوش وبه همه جا میشود رفت به جز آسمانها.یاد بگیرند دونفر ممکن است یک موضوع واحد را ببینند ولی برداشت متفاوتی داشته باشند. یاد بگیرند دوست واقعی کسی است که همه چیز در مورد آنهارامیداند وبا این حال دوستشان دارد مثل من که خدایشان هستم... از خدا برای وقتی که برای من اختصاص داده بود تشکر کردم وبه خاطر تمام محبتهایش واو پاسخ داد: هر وقت بخواهی من در هر لحظه در دسترس هستم فقط کافیست عمیقا صدایم کنی

نظرات شما عزیزان: